Pani Karolina odrzuciła spadek po zmarłym ojcu, ponieważ był on obciążony długami. Po upływie kilku miesięcy od daty odrzucenia spadku Pani Karolina skontaktowała się z naszą Kancelarią celem ustalenia czy musi ona odrzucić spadek w imieniu jej nowo narodzonego dziecka. Z informacji uzyskanych od Klientki wynika, iż składając oświadczenie o odrzuceniu spadku po zmarłym ojcu była ona w drugim miesiącu ciąży. Czy, a jeśli tak, to jakie kroki musi podjąć Pani Karolina celem odrzucenia spadku w imieniu jej małoletniego dziecka?

Pani Sylwia od ponad 8 lat mieszka w mieszkaniu położonym na starym mieście w Krakowie. Mieszkanie otrzymała w spadku po zmarłej babci. Wcześniej, przed przeprowadzką do Krakowa Pani Sylwia mieszkała wraz ze współlokatorką w wynajmowanym od wspólnoty mieszkaniowej mieszkaniu położonym w Toruniu, gdzie obie studiowały. Dla swojej wygody, a zwłaszcza w celu uproszczenia odbioru korespondencji pocztowej Pani Sylwia zameldowana była w wynajmowanym mieszkaniu. Po zakończeniu studiów i przeprowadzce do Krakowa Pani Sylwia nie zmieniła swojego adresu zameldowania na adres krakowski. Ku zaskoczeniu Pani Sylwii, po ponad 10 latach od przeprowadzki z Torunia, jej rachunek bankowy został zajęty przez Komornika Sądowego, egzekwującego należności czynszowe związane z zamieszkaniem w wynajmowanym lokalu w Toruniu. Jak się później okazało, egzekwowane należności wynikają z nakazu zapłaty wydanego ze względu na zaległości czynszowe (odszkodowanie za bezumowne korzystanie) za okres, w którym Pani Sylwia nie mieszkała już w wynajmowanym mieszkaniu w Toruniu, w którym w dalszym ciągu pozostała jej współlokatorka, zajmująca mieszkanie bez tytułu prawnego. Czy w stosunku do Pani Sylwii słusznie wszczęto postępowanie sądowe o zapłatę tych zaległości?

Pan Tomasz ma 82 lata. Kilkanaście lat temu Pan Tomasz darował córce Karolinie mieszkanie. Aktualnie w mieszkaniu mieszka Pan Tomasz oraz Pani Karolina z mężem. W umowie darowizny mieszkania sporządzonej w formie aktu notarialnego, Pan Tomasz zastrzegł sobie prawo dożywotniej osobistej służebności darowanego mieszkania. Służebność wpisana została do księgi wieczystej nieruchomości.

Ze względu na zły stan zdrowia Pana Tomasza, który pogarszał się z miesiąca na miesiąc, rodzina zmuszona została do umieszczenia Pana Tomasza w zakładzie opieki leczniczej. Ze względu na brak perspektyw powrotu Pana Tomasza do mieszkania córki, Pani Karolina zastanawia się nad możliwością zniesienia ustanowionej na rzecz ojca służebności mieszkania. Ze względu na zły stan zdrowia ojca, Pan Tomasz nie może zrzec się służebności. Czy istnieje inna możliwość zniesienia osobistej służebności mieszkania?

Do naszej Kancelarii zgłosiły się Pani Anna i Pani Krystyna, które chciałyby przeprowadzić postępowanie spadkowe po zmarłej mamie. Nasze Klientki zastanawiają się czy lepiej przeprowadzić postępowanie spadkowe przed sądem czy u notariusza. Chciałyby one uzyskać również informację, które z rozwiązań jest lepsze, szybsze oraz jaka jest pomiędzy nimi różnica.

Poniżej postaramy się zatem wyjaśnić w jakich okolicznościach stwierdzenie nabycia spadku może zostać przeprowadzone przed notariuszem.

W pracy zawodowej wielokrotnie prowadzimy sprawy związane z ustaleniem sposobu osobistej styczności jednego z rodziców z dzieckiem. Kiedy rodzic na stałe nie mieszkający z małoletnim ma problemy w zakresie kontaktów, a żadne rozmowy z drugim rodzicem nie przynoszą efektów, rozwiązaniem na wprowadzenie stałości i przewidywalności w zakresie kontaktów jest uzyskaniem postanowienia sądu regulującego tą płaszczyznę.

Często Nasi Klienci wychodzą z założenia, że ustalenie tej kwestii w ramach postępowania sądowego kończy sprawę co do problematyczności spotkań. Niestety to nie zawsze jest prawdą. Zdarzają się sytuację, że nawet ustalenie w ramach postanowienia, jak mają wyglądać kontakty z dzieckiem, nie powoduje zakończenia trudności w tym obszarze. Przykładem może być sprawa Pana Adriana, który po roku braku stałości w spotkaniach z synem, oraz ciągłych sporach z matką dziecka uznał, że jeśli sąd ustali w jakich terminach ma spotykać się z nim, to jego matka nie będzie miała wyjścia i przestanie mu utrudniać realizację spotkań. Po prawomocności rozstrzygnięcia w zakresie kontaktów sytuacja naszego Klienta nadal jednak nie uległa poprawie. Matka dziecka często odmawiała wydania dziecka, lub też opóźniała moment spotkania, przy czym, każda z tych sytuacji wynikała z winy i postawy matki. W związku z czym Pan Adrian zwrócił się z pytaniem co ma zrobić w takiej sytuacji.

Do Kancelarii zgłosił się Klient, który w ramach toczącego się postępowania administracyjnego został wezwany przez organ w charakterze świadka do osobistego stawiennictwa i złożenia zeznań. Klient jest osobą niepełnosprawną i w tym celu musiał skorzystać z usług transportu przystosowanego dla potrzeb niepełnosprawnych, w związku z czym, Klient poniósł dodatkowe koszty. Wobec tego pojawiło się pytanie, czy osoba wzywana przez organ administracji ma możliwość domagania się zwrotu kosztów związanych ze stawiennictwem.

Pan Krzysztof pełni rolę pozwanego w jednym z postępowań cywilnych prowadzonych przez Sąd Okręgowy. Pan Krzysztof pozwany został o zapłatę kwoty 100.000,00 zł tytułem zwrotu tzw. „chwilówki”, która została zaciągnięta w imieniu Pana Krzysztofa przez złodzieja, który ukradł mu portfel wraz z dowodem osobistym. Sąd Okręgowy w toku postępowania bagatelizował stanowisko procesowe pozwanego, a w szczególności nie przeprowadził szeregu istotnych z punktu widzenia Pana Krzysztofa dowodów, których właściwe przeprowadzenie umożliwiłoby oddalenie powództwa w stosunku do pozwanego. Ostatecznie wydany został wyrok nakazujący pozwanemu zapłatę kwoty 100.000,00 zł, pomimo że Pan Krzysztof nie zaciągnął zobowiązania. Pan Krzysztof zdecydował się na wniesienie apelacji. Niestety, w czasie biegu dwutygodniowego terminu do wniesienia apelacji Pan Krzysztof uległ wypadkowi samochodowemu, wskutek którego trafił nieprzytomny do szpitala i uchybił terminowi do wniesienia apelacji. Czy Pan Krzysztof będzie miał jeszcze możliwość wniesienia apelacji, pomimo upływu przewidzianego do tego terminu?

Na ostatniej z rozpraw rozwodowych prowadzonych przez Kancelarię, gdzie rodzicie toczą spór o władzę rodzicielską oraz kształt kontaktów z dzieckiem, dopuszczono dowód z opinii OZSS. Klientka wysłuchała tej informacji, po czym po wyjściu na korytarz sądowy zadała pytanie – kto i co ją będzie badać, a przede wszystkim w jakim celu?

Jakiś czas temu opisywaliśmy Państwu sprawę małego Antka, którego tata wyjechał ze swoją nową rodziną do Gdańska. Zmiana miejsca zamieszkania spowodowała, że tata coraz rzadziej widywał się z chłopcem, a cały ciężar wychowania Antka spoczął na barkach jego mamy – Pani Anny. Z tego też powodu Pani Anna zdecydowała się na skierowanie do sądu wniosku o ograniczenie byłemu mężowi władzy rodzicielskiej nad synem, na co ojciec chłopca przystał, argumentując swoje stanowisko przede wszystkim odległością jaka dzieli Kraków od Gdańska oraz nadmiarem obowiązków w pracy. Jednak po kilku miesiącach od wydania orzeczenia w sprawie o ograniczenie władzy rodzicielskiej tata Antka oznajmił, że przeprowadził się do Warszawy i zależy mu na częstszych spotkaniach z synem. Nie chciał on jednak formalnie regulować swoich kontaktów z dzieckiem, co skutkuje na chwilę obecną tym, że tata z dnia na dzień zmienia terminy spotkań, jedne wizyty u syna znacznie skraca, a inne z kolei wydłuża.

„Panie Mecenasie, 3 miesiące temu podarowałem synowi samochód. Od tamtej pory syn zachowuje się wobec mnie źle. Jestem starszym, schorowanym człowiek i czasem potrzebuję jego pomocy, a on zawsze mi odmawia. Ale to nie wszystko. Syn stał się agresywny, wszczyna awantury, wyzywa mnie, raz nawet mnie uderzył. Próbowałem z nim rozmawiać, ale niestety syn jest bardzo uparty i nie potrafię do niego dotrzeć. Nie wiem, co się z nim dzieje. Żałuję, że podarowałem mu ten samochód. Czy jest jakiś sposób, by mu go odebrać? Proszę o pomoc!”

Pani Anna wniosła do sądu pozew o rozwód. Domagała się orzeczenia przez sąd rozwiązania małżeństwa z winy swojego małżonka, ponieważ okazało się, że w trakcie trwania małżeństwa zdradził on żonę i posiada pozamałżeńskie dziecko. Niestety przed zakończeniem postępowania sądowego Pani Anna zmarła, nie pozostawiając po sobie testamentu. Do naszej Kancelarii zgłosili się Pani Ewa i Pan Tomasz – dzieci Pani Anny, z prośbą o udzielenie porady prawnej z zakresu prawa spadkowego. Klienci chcieli dowiedzieć się czy w świetle zaistniałego pomiędzy rodzicami sporu – ich ojciec będzie dziedziczył spadek po żonie. Są oni przekonani, że matka nie chciałaby, aby w spadkobraniu po niej uczestniczył jej małżonek.

Z dniem 7 września 2019 roku wejdzie w życie nowelizacja kodeksu pracy, która wprowadza parę istotnych zmian. Jedna z nich dotyczy kwestii związanych ze świadectwem pracy. Od tego dnia pracodawca będzie zobowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy w dniu, w którym następuje ustanie stosunku pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy. Jest to istotna zmiana wobec obecnej treści art. 97 § 1 kodeksu pracy, który przewidywał, iż w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy.