Do 22 lutego 2016 r. przepisy nie narzucały ograniczenia dotyczącego trwania umowy na czas określony. Niejednokrotnie pracodawca zawierał takie umowy na dłuższy okres czasu, nawet na 5-10 lat. Trzecia umowa na czas określony stawała się z mocy prawa umową na czas nieokreślony pod warunkiem, że okres pomiędzy umowami nie przekraczał miesiąca. Jakie były tego konsekwencje? Wielu pracowników, wykonywało swoje obowiązki służbowe przez parę lat w oparciu o zatrudnienie na umowę na czas określony. Następnie pracodawca omijał sprytnie przepisy i zawierał kolejną umowę po upływie terminu miesięcznego. W ten sposób przykładowo pracodawcy zatrudniali pracownika przez okres 10 lat w oparciu o umowę na czas określony.
Kolejną bardzo ważną zmianą jest wypowiedzenie umów o pracę na czas określony. Od pamiętnego 22 lutego jest on taki sam, jak w przypadku zatrudnienia w oparciu o umowę na czas nieokreślony. I teraz to, co Państwa zapewne najbardziej interesuję, jeżeli chodzi o powyższą zmianę, czyli okresy wypowiedzenia:
- 2 tygodnie w przypadku zatrudnienia u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc w przypadku zatrudnienia u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy,
- 3 miesiące w przypadku zatrudnienia u danego pracodawcy co najmniej 3 lata.
Zmiany te są bardzo istotne szczególnie jeżeli chodzi o stabilność zatrudnienia danego pracownika. Chronią one bowiem pracowników, przed nieuzasadnionym zawieraniem umów na czas określony oraz przed nadużywaniem tej instytucji. Jak zostało wyżej wskazane koniec z 10 letnią pracą w oparciu o umowę na czas określony.
WAŻNE: Na sam koniec warto dodać parę słów o okresie próbnym. Do limitu nie wlicza się umowa na okres próbny, co oznacza, że w sumie okres zatrudnienia pracownika na umowie na czas określony to maksymalnie 3 miesiące umowy próbnej i 33 miesiące umowy na czas określony!!!